Numer kontaktowy +420 604 304 755
Email kontaktowy info@uniontax.pl
CZ SK PL EN DE RU

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Czeską Republiką, a Rzeczpospolita Polską

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Republiką Czeską, a Rzeczpospolitą Polską.

Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 24.06.1993 r. dniu 13 września 2011 r. w Warszawie została podpisana Umowa między Republiką Czeską a Rzecząpospolitą Polską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków dochodowych. Parlament Republiki Czeskiej zatwierdził Traktat, a Prezydent Republiki go ratyfikował. Umowa weszła w życie na podstawie art. 26 ust. 1 w dniu 11 czerwca 2012 r., a jej postanowienia będą realizowane zgodnie z brzmieniem liter a) i b) tego samego artykułu. Postanowienia Umowy między Rządem Republiki Czeskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków dochodowych i majątkowych, podpisanej w Warszawie dnia 24 czerwca 1993 r., ogłoszonej pod nr 31/ 1994 kol. i uzupełnione nr 64/1994 Dz.U. Równocześnie ogłaszana jest czeska wersja Umowy oraz decydująca dla jej interpretacji wersja angielska. Aktualne brzmienie umowy 06.11.2012 roku.

Artykuł 1 - OSOBY OBJĘTE UMOWĄ

Artykuł 2 – PODATKI, DO KTÓRYCH MA ZASTOSOWANIE UMOWA

Artykuł 3 - DEFINICJE OGÓLNE

Artykuł 4 - MIEJSCE ZAMIESZKANIA LUB SIEDZIBA

Artykuł 5 – ZAKŁAD

Artykuł 6 - DOCHODY Z NIERUCHOMOŚCI

Artykuł 7 - ZYSKI PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 8 - TRANSPORT MIĘDZYNARODOWY

Artykuł 9 - PRZEDSIĘBIORSTWA POWIĄZANE

Artykuł 10 - DYWIDENDY

Artykuł 11 - ODSETKI

Artykuł 12 - OPŁATY LICENCYJNE

Artykuł 13 – ZYSKI ZE SPRZEDAŻY MAJĄTKU

Artykuł 14 - DOCHÓD Z ZATRUDNIENIA

Artykuł 15 - BONUSY

Artykuł 16 – ARTYŚCI I SPORTOWCY

Artykuł 17 - EMERYTURY

Artykuł 18 - FUNKCJE PUBLICZNE

Artykuł 19 - STUDENCI

Artykuł 20 - INNE DOCHODY

Artykuł 21 - WYKLUCZENIE PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA

Artykuł 22 - ZAKAZ DYSKRYMINACJI

Artykuł 23 - ROZSTRZYGANIE SPRAW W POROZUMIENIU

Artykuł 24 - WYMIANA INFORMACJI

Artykuł 25 - CZŁONKOWIE MISJI DYPLOMATYCZNYCH I URZĘDÓW KONSULARNYCH

Artykuł 26 - WEJŚCIE W ŻYCIE

Artykuł 27 - ROZWIĄZANIE

UMOWA MIĘDZY REPUBLIKĄ CZESKĄ A RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ W SPRAWIE ZAPOBIEGANIA PODWÓJNEMU OPODATKOWANIU I ZAPOBIEGANIA UCHYLANIU PODATKU W ZAKRESIE PODATKÓW DOCHODOWYCH REPUBLIKI CZESKIEJ I RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, pragnąc zawrzeć umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków dochodowych, uzgodniono, co następuje:

Artykuł 1 - OSOBY OBJĘTE UMOWĄ

Niniejsza Umowa ma zastosowanie do osób, które mają miejsce zamieszkania w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

Artykuł 2 – PODATKI, DO KTÓRYCH UMOWA MA ZASTOSOWANIE

1. Niniejsza Umowa ma zastosowanie do podatków od dochodu nakładanych w imieniu każdego z Umawiających się Państw lub ich jednostek terytorialnych lub władz lokalnych, niezależnie od sposobu ich poboru.

2. Za podatki dochodowe uważa się wszystkie podatki pobierane od całkowitego dochodu lub od części dochodu, w tym podatki od zysków z tytułu przeniesienia własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od całkowitej kwoty wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki o wzroście majątku.

3. Podatkami bieżącymi, których dotyczy Umowa, są w szczególności:

a) w przypadku Republiki Czeskiej:
(i) podatek dochodowy od osób fizycznych; I
(ii) podatek dochodowy od osób prawnych;
(dalej zwany „podatkiem czeskim”);

b) w przypadku Polski:
(i) podatek dochodowy od osób fizycznych; I
(ii) podatek dochodowy od osób prawnych;
(dalej jako „podatek polski”).

4. Umowa będzie miała również zastosowanie do wszelkich podatków tego samego lub zasadniczo podobnego rodzaju, które zostaną nałożone po dniu podpisania Umowy obok lub zamiast dotychczasowych podatków. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informować się wzajemnie o wszelkich istotnych zmianach, jakie należy wprowadzić w ich ustawodawstwach podatkowych.

Artykuł 3 - DEFINICJE OGÓLNE

1. Do celów niniejszej Umowy, o ile kontekst nie wymaga innej interpretacji:

a) określenie „Republika Czeska” odnosi się do terytorium Republiki Czeskiej, na którym zgodnie z ustawodawstwem czeskim i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonywane są suwerenne prawa Republiki Czeskiej;

b) określenie „Polska” oznacza Rzeczpospolitą Polską, a użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz każdy obszar przylegający do wód suwerennych Rzeczypospolitej Polskiej, na którym zgodnie z prawem polskim i zgodnie z prawem międzynarodowym, suwerenne prawa Polski mogą być wykonywane w zakresie badania i eksploatacji zasobów naturalnych dna morskiego i jego podglebia;

c) określenia „jedno umawiające się państwo” i „drugie umawiające się państwo” odnoszą się, w zależności od kontekstu, do Republiki Czeskiej lub Polski;

d) termin „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę i wszelkie inne związki osób;

e) termin „spółka” oznacza każdy podmiot prawny lub posiadacza praw traktowany jako podmiot prawny do celów podatkowych;

f) określenie „biznes” odnosi się do prowadzenia jakiejkolwiek działalności;

g) określenia "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają, w zależności od kontekstu, przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie oraz przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

h) określenie „obywatel” oznacza w odniesieniu do Umawiającego się Państwa:

(i) każdą osobę fizyczną będącą obywatelem tego Umawiającego się Państwa; I

(ii) każdą osobę prawną, spółkę osobową lub stowarzyszenie utworzone lub utworzone zgodnie z prawem obowiązującym w tym Umawiającym się Państwie;

i) pojęcie „działalność” obejmuje również samozatrudnienie i inne zajęcia o charakterze samodzielnym;

j) określenie „transport międzynarodowy” oznacza każdy transport statkiem, statkiem, statkiem powietrznym, pojazdem drogowym lub kolejowym, eksploatowanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadków, gdy eksploatowany jest statek, łódź lub samolot, pojazd drogowy lub kolejowy jest obsługiwany wyłącznie między miejscami w drugim Umawiającym się Państwie;

k) określenie "właściwy organ" oznacza:

(i) w przypadku Republiki Czeskiej Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

(ii) w przypadku Polski Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela.

2. W odniesieniu do wykonania Traktatu w jakimkolwiek czasie przez którekolwiek z Umawiających się Państw, każde pojęcie w nim niezdefiniowane, o ile kontekst nie wymaga innej interpretacji, będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w tym czasie zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa w zakresie podatków celów, do których ma zastosowanie niniejsza Umowa, oraz wszelkie znaczenie wynikające z obowiązujących przepisów podatkowych tego państwa mają pierwszeństwo przed znaczeniem tego terminu wynikającym z innych przepisów prawa tego państwa.

Artykuł 4 - MIEJSCE ZAMIESZKANIA LUB SIEDZIBA

1. Określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza, dla celów niniejszej Umowy, każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega opodatkowaniu w tym Państwie z powodu swojego miejsca zamieszkania, stałego pobytu, głównego miejsca zamieszkania zarząd, miejsce rejestracji lub inne podobne kryterium, a także obejmuje to państwo oraz każdą podległą mu jednostkę administracyjną lub organ lokalny tego państwa. Jednakże wyrażenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie wyłącznie z tytułu dochodu osiąganego ze źródeł położonych w tym Państwie.

2. Jeżeli zgodnie z postanowieniami ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, jej status określa się w następujący sposób:

a) przyjmuje się, że osoba ta jest rezydentem tylko tego państwa, w którym ma stałe miejsce zamieszkania; jeżeli dysponuje stałym mieszkaniem w obu państwach, przyjmuje się, że jest rezydentem tylko tego państwa, z którym łączy go bliższa więź osobista i gospodarcza (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie można ustalić, w jakim państwie dana osoba ma centrum swoich interesów życiowych lub jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym państwie, domniemywa się, że ma ona miejsce zamieszkania tylko w tym państwie, w którym zwykle przebywa;

c) jeżeli osoba ta ma miejsce zwykłego pobytu w obu Państwach lub w żadnym z nich, uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d) jeżeli osoba ta jest obywatelem obu państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe organy umawiających się państw uregulowają tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli osoba inna niż osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w obu Umawiających się Państwach zgodnie z postanowieniami ustępu 1, to przyjmuje się, że ma ona miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym znajduje się jej główny zarząd.

Artykuł 5 – ZAKŁAD

1. Dla celów niniejszej umowy określenie „stała siedziba” oznacza stałą placówkę, za pośrednictwem której prowadzona jest w całości lub w części działalność firmy.

2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a) miejsce zarządu;

b) filię;

c) biuro;

d) zakład fabryczny;

e) warsztat oraz;

f) kopalnia, pole naftowe lub gazowe, kamieniołom lub inne miejsce wydobycia surowców naturalnych.

3. Określenie "zakład" obejmuje również:

a) placu budowy albo robót budowlanych, montażowych lub instalacyjnych albo nadzoru z nimi związanego, ale tylko wtedy, gdy budowa, projekt lub nadzór trwają dłużej niż dwanaście miesięcy;

b) świadczenie usług, w tym usług doradczych lub zarządczych, przez przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa lub przez pracowników lub innych pracowników zatrudnionych w tym celu przez przedsiębiorstwo, ale tylko wtedy, gdy działalność tego rodzaju trwa na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa przez jeden lub więcej okresów przekraczających łącznie sześć miesięcy w każdym dwunastomiesięcznym okresie.

4. Niezależnie od poprzednich postanowień niniejszego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

a) sprzęt służący wyłącznie do przechowywania, wystawiania lub dostarczania towarów należących do przedsiębiorstwa;

b) zapas towarów należących do przedsiębiorstwa, który jest utrzymywany wyłącznie w celu przechowywania, wystawiania lub dostarczania;

c) zapas towarów należący do przedsiębiorstwa, utrzymywany wyłącznie w celu przetworzenia przez inne przedsiębiorstwo;

d) stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej utrzymywane wyłącznie w celu zakupu towarów lub zbierania informacji na potrzeby prowadzonej działalności;

e) stałe miejsce wykonywania działalności utrzymywane wyłącznie w celu wykonywania innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym dla przedsiębiorstwa;

f) stałe miejsce wykonywania czynności, które jest utrzymywane wyłącznie w celu wykonywania dowolnego połączenia czynności wymienionych w lit. a)–e), jeżeli całokształt działalności stałego miejsca wykonywania czynności wynikających z tego połączenia jest o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.

5. Jeżeli, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, osoba inna niż niezależny przedstawiciel, do którego stosuje się ustęp 6, działa w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwykle wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa, uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym państwie w odniesieniu do wszelkiej działalności wykonywanej przez tę osobę na rzecz przedsiębiorstwa, chyba że działalność tej osoby ogranicza się do czynności, o których mowa w ustępie 4, które, jeżeli prowadzone przez stałe miejsce prowadzenia działalności, nie stanowiłoby przejścia z tego stałego miejsca prowadzenia działalności do stałego miejsca prowadzenia działalności zgodnie z postanowieniami niniejszego ustępu.

6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że prowadzi w tym Państwie działalność za pośrednictwem maklera, generalnego komisanta lub innego niezależnego przedstawiciela, jeżeli osoby te działają w ramach swojej zwykłej działalności biznes.

7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie lub prowadzącą działalność w tym drugim Państwie (czy to poprzez zakład, czy w inny sposób), nie samo w sobie czyni z tej spółki stały zakład drugiej spółki.

Artykuł 6 - DOCHODY Z NIERUCHOMOŚCI

1. Dochód uzyskiwany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z rolnictwa lub leśnictwa) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

2. Określenie „nieruchomość” ma znaczenie nadane mu zgodnie z przepisami prawa umawiającego się państwa, w którym nieruchomość jest położona. Określenie to obejmuje każdorazowo przynależność do nieruchomości, żywe i martwe zwierzęta użytkowane w rolnictwie i leśnictwie, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa cywilnego dotyczące gruntów, prawa użytkowania nieruchomości oraz prawa do zmiennych lub stałych opłat za wydobycie lub o zezwolenie na eksploatację złóż kopalin, źródeł i innych surowców naturalnych; statki i samoloty nie są uważane za majątek nieruchomy.

3. Przepis ust. 1 stosuje się do dochodów uzyskiwanych z bezpośredniego użytkowania, najmu lub innego sposobu korzystania z nieruchomości.

4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się również do dochodów z majątku nieruchomego spółki.

Artykuł 7 - ZYSKI PRZEDSIĘBIORSTW

1. Zyski przedsiębiorstwa jednego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje w ten sposób swoją działalność, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w zakresie, w jakim można je przypisać temu zakładowi.

2. Jeżeli przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa prowadzi swoją działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, zyski, które mogłoby ono osiągnąć, gdyby jako samodzielne przedsiębiorstwo wykonywało taką samą lub podobną działalność w ramach tego samego lub podobnych warunkach i była całkowicie niezależna w stosunku do przedsiębiorstwa, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysku zakładu dopuszcza się odliczenie kosztów poniesionych na potrzeby zakładu, w tym poniesionych w ten sposób kosztów zarządu i ogólnych kosztów administracyjnych, niezależnie od tego, czy są one ponoszone w państwie, w którym znajduje się zakład, czy też gdzie indziej .

4. Jeżeli Umawiające się Państwo ma zwyczaj ustalania zysków, które mają być przypisane zakładowi, poprzez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego różne części, to żadne postanowienie ustępu 2 nie stoi na przeszkodzie temu Umawiającemu się Państwu w określeniu zysków do opodatkowania przez taki zwyczajowy podział; jednakże zastosowana metoda dystrybucji musi być taka, aby wynik był zgodny z zasadami określonymi w tym artykule.

5. Zakładowi nie nalicza się zysków z tego, że nabywał on wyłącznie towary na potrzeby prowadzonej działalności.

6. Zyski, które mają być przypisane do zakładu, ustala się co roku w ten sam sposób dla celów poprzednich ustępów, chyba że istnieją wystarczające powody dla innej procedury.

7. Jeżeli zyski obejmują części dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Artykuł 8 - TRANSPORT MIĘDZYNARODOWY

1. Zyski uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków morskich, łodzi, samolotów, pojazdów drogowych lub szynowych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

2. Określenie "zyski z eksploatacji statków, łodzi, statków powietrznych, pojazdów drogowych lub szynowych w komunikacji międzynarodowej" obejmuje, w rozumieniu niniejszego artykułu i niezależnie od postanowień artykułu 12, zyski uzyskane z wynajmu statków bezzałogowych, łodzi , statków powietrznych, pojazdów drogowych lub szynowych, jeżeli taki leasing, dokonywany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, ma charakter związany z działalnością, o której mowa w ustępie 1.

3. Przepis ust. 1 stosuje się również do zysków z udziału w konsorcjum, wspólnej operacji lub międzynarodowej organizacji operacyjnej.

Artykuł 9 - PRZEDSIĘBIORSTWA POWIĄZANE

1. Jeśli

a) przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa innego Umawiającego się Państwa, lub

b) te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa jednego Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa innego Umawiającego się Państwa

i jeżeli w takich przypadkach oba przedsiębiorstwa są związane w swoich stosunkach handlowych lub finansowych warunkami, które wynegocjowały lub nałożyły na nie i które różnią się od tych, które byłyby wynegocjowane między niezależnymi przedsiębiorstwami, wszelkie zyski, które bez tych warunków , zostałaby osiągnięta przez jedną ze spółek, ale ze względu na te warunki nie zostały spełnione, aby zostały zaliczone do zysków tej spółki, a następnie opodatkowane.

2. Jeżeli jedno Umawiające się Państwo włącza do zysków przedsiębiorstwa tego Państwa - a następnie opodatkowuje - zyski, które przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a drugie Umawiające się Państwo zgadza się, aby zyski w ten sposób uwzględnione były zysków, które przedsiębiorstwo osiągnęłoby przede wszystkim w tym Państwie, gdyby warunki wynegocjowane między dwoma przedsiębiorstwami były takie, jakie zostałyby wynegocjowane między niezależnymi przedsiębiorstwami, to drugie Państwo odpowiednio dostosuje kwotę podatku nałożonego w tym Państwie na tych zyskach. Przy ustalaniu tej korekty będą brane pod uwagę inne postanowienia niniejszej umowy, aw razie potrzeby właściwe władze umawiających się państw będą się w tym celu konsultować.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku oszustwa, rażącego niedbalstwa lub umyślnego zaniedbania.

Artykuł 10 - DYWIDENDY

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże takie dywidendy mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym wypłacająca je spółka ma siedzibę, zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, tak nałożony podatek nie może przekraczać 5 procent kwoty dywidendy brutto.
Niniejszy ustęp nie ma wpływu na opodatkowanie zysków spółki, z której wypłacane są dywidendy.

3. Użyte w niniejszym artykule określenie „dywidendy” odnosi się do dochodów z akcji lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, z udziałem w zyskach, a także innych dochodów podlegających takiemu samemu reżimowi podatkowemu jak dochody z akcji na podstawie art. prawa państwa, w którym znajduje się spółka dokonująca płatności, przez rezydenta.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli beneficjent dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym umawiającym się państwie, wykonuje swoją działalność w drugim umawiającym się państwie, w którym ma siedzibę spółka wypłacająca dywidendy, poprzez znajdujący się tam zakład i jeżeli udział, za który wypłacane są dywidendy, jest faktycznie związany z tym zakładem. W takim przypadku stosuje się przepisy art. 7.

5. Jeżeli spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga zyski lub dochody w drugim Umawiającym się Państwie, to drugie Państwo nie może opodatkować dywidend wypłacanych przez tę spółkę, chyba że dywidendy te są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie lub udziałowi w z tytułu którego wypłacane są dywidendy, faktycznie wiąże zakład znajdujący się w tym drugim państwie, ani nie podlega opodatkowaniu zatrzymanych zysków spółki podatkiem od zatrzymanych zysków tej spółki, nawet jeżeli wypłacone dywidendy lub zatrzymane zyski składają się w całości lub w części zysków lub dochodów mających źródło w tym drugim Państwie.

Artykuł 11 - ODSETKI

1. Odsetki powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek w ten sposób nałożony nie będzie przekraczać 5 procent kwoty odsetek brutto.

3. Odsetki powstające w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, która jest jego właścicielem odsetek, niezależnie od postanowień ustępu 2, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie tylko wtedy, gdy odsetki te są płacone:

a) z jakiejkolwiek pożyczki lub kredytu udzielonego przez bank;

(b) rząd drugiego Umawiającego się Państwa, w tym wszelkie podległe jednostki administracyjne lub władze lokalne tego państwa, bank centralny lub jakąkolwiek instytucję finansową będącą własnością tego rządu lub przez niego kontrolowaną;

c) osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie w związku z jakąkolwiek pożyczką lub kredytem, ​​które są gwarantowane lub są gwarantowane przez Rząd drugiego Państwa, w tym podległy organ administracyjny lub władze lokalne tego Państwa, bank centralny lub jakąkolwiek instytucji posiadanej lub kontrolowanej przez ten rząd.

4. Użyte w niniejszym artykule określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju roszczeń, zabezpieczonych lub niezabezpieczonych zastawem na nieruchomości i mających lub nie uprawniających do udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z rządowych papierów wartościowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, w tym premie i nagrody związane z takimi papierami wartościowymi, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Kar nałożonych za zwłokę w płatnościach nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu. Określenie „odsetki” nie obejmuje żadnej części dochodu, która jest traktowana jako dywidenda na podstawie przepisów art. 10 ust. 3.

5. Postanowień ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie, w którym odsetki mają swoje źródło, poprzez zakład się tam znajduje i jeżeli wierzytelność, z której wypłacane są odsetki, faktycznie dotyczy tego stałego zakładu. W takim przypadku stosuje się przepisy art. 7.

6. Przyjmuje się, że źródło odsetek znajduje się w umawiającym się państwie, jeżeli płatnik ma miejsce zamieszkania w tym państwie. Jeżeli jednak płatnik odsetek, bez względu na to, czy ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada zakład w Umawiającym się Państwie, w związku z działalnością którego powstało zadłużenie, z tytułu którego są płacone odsetki, i odsetki te naliczane są takiemu zakładu, domniemywa się, że odsetki te mają swoje źródło w państwie, w którym znajduje się zakład.

7. Jeżeli kwota odsetek odnoszących się do wierzytelności, z której są one wypłacane, przekracza, w wyniku szczególnych stosunków między płatnikiem a uprawnionym lub między nimi obojgiem a inną osobą, kwotę, którą płatnik zaciągnąłby z beneficjentem rzeczywistym, gdyby takich powiązań nie było, postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. Kwota płatności, która ją przekracza, będzie w takim przypadku opodatkowana zgodnie z przepisami prawa każdego z umawiających się państw, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł 12 - OPŁATY LICENCYJNE

1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże takie należności licencyjne mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek w ten sposób ustalony nie przekraczać 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

3. Użyte w niniejszym artykule określenie „należności licencyjne” oznacza wszelkiego rodzaju płatności otrzymywane jako wynagrodzenie za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich, filmów lub taśm wykorzystywanych w radiofonii lub telewizji, patentów, znaków towarowych, wzorów lub modeli, planów, tajną recepturę lub proces lub jakiekolwiek urządzenie przemysłowe, handlowe lub naukowe lub informacje związane z doświadczeniem przemysłowym, handlowym lub naukowym.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym umawiającym się państwie, wykonuje swoją działalność w drugim umawiającym się państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, za pośrednictwem zakładu położonego tam oraz jeżeli prawa lub aktywa uprawniające do pobierania opłat licencyjnych są faktycznie związane z tym stałym zakładem. W takim przypadku stosuje się przepisy art. 7.

5. Domniemywa się, że źródło opłat licencyjnych znajduje się w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnik ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak płatnik należności licencyjnych, bez względu na to, czy ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z którym powstał obowiązek zapłaty należności licencyjnych, i ten zakład pokrywa te należności, domniemywa się, że źródło tych należności licencyjnych znajduje się w państwie, w którym znajduje się zakład.

6. Jeżeli wysokość należności licencyjnych związanych z korzystaniem, prawem lub informacją, za które są one płacone, przekracza, w wyniku szczególnych stosunków między płatnikiem a uprawnionym lub między nimi obojgiem a inną osobą, kwotę, którą płatnik zawarłby umowę z rzeczywistym właścicielem, gdyby takich stosunków nie było, postanowienia niniejszego artykułu będą miały zastosowanie tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. Kwota płatności, która ją przekracza, będzie w takim przypadku opodatkowana zgodnie z przepisami prawa każdego z umawiających się państw, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł 13 – ZYSKI ZE SPRZEDAŻY MAJĄTKU

1. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z tytułu przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Zyski z przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego część mienia pracującego zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, w tym zyski z przeniesienia własności takiego zakładu (samodzielnie lub razem z całym przedsiębiorstwem) ), mogą być opodatkowane w tym drugim państwie.

3. Zyski uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z tytułu przeniesienia tytułu własności statków, łodzi, samolotów, pojazdów drogowych lub kolejowych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej lub mienia ruchomego używanego do eksploatacji takich statków, łodzi, samolotów, pojazdów drogowych lub kolejowych podlegają podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

4. Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku innego niż określony w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym zbywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł 14 - DOCHÓD Z ZATRUDNIENIA

1. Pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17 i 18, tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna jest wykonywana w drugim Umawiające się Państwo. Jeżeli praca najemna jest tam wykonywana, wynagrodzenie z niej uzyskiwane może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Niezależnie od postanowień ustępu 1 wynagrodzenie otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia w drugim Umawiającym się Państwie podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) beneficjent przebywa w drugim państwie przez jeden lub więcej okresów nieprzekraczających łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym oraz

b) wynagrodzenie jest wypłacane przez lub na rzecz pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania w drugim państwie oraz

c) wynagrodzenie nie jest przeznaczone na zakład, który pracodawca posiada w drugim państwie.

3. Ustęp 2 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do wynagrodzenia otrzymywanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z tytułu pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie i wypłacanej przez lub na rzecz pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w tym drugim Państwie, jeżeli:

a) beneficjent świadczy usługi w ramach takiego zatrudnienia na rzecz osoby innej niż pracodawca, a osoba ta bezpośrednio lub pośrednio nadzoruje, kieruje lub kontroluje sposób wykonywania tych usług; I

b) usługi te stanowią integralną część działalności wykonywanej przez tę osobę.

4. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, łodzi, statku powietrznego, pojazdu drogowego lub kolejowego eksploatowanego, eksploatowanego lub eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, może być opodatkowane w to państwo.

Artykuł 15 - WYNAGRODZENIA DYREKTORÓW

Premie i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje jako członek zarządu, rady nadzorczej lub innego podobnego organu spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Artykuł 16 – ARTYŚCI I SPORTOWCY

1. Dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności wykonawcy publicznego, artysty lub muzyka teatralnego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego lub sportowca z takiej działalności osobiście wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, może, bez względu na postanowienia art. i 14 opodatkowanych w tym drugim Państwie.

2. Jeżeli dochód z działalności wykonywanej osobiście przez artystę lub sportowca nie płynie do samego artysty lub sportowca, lecz do innej osoby, to taki dochód, bez względu na postanowienia artykułów 7 i 14, może być opodatkowany w Umawiającym się Państwie w w którym wykonywane są czynności artysty lub sportowca.

Artykuł 17 - EMERYTURY

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2, emerytury i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł 18 - FUNKCJE PUBLICZNE

1.

a) Pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia wypłacane przez jedno Umawiające się Państwo, jednostkę administracyjną niższego szczebla lub organ lokalny tego Państwa osobie fizycznej za usługi świadczone na rzecz tego Państwa, jednostki organizacyjnej lub organu lokalnego, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b) Jednakże takie pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie:

(i) jest obywatelem tego państwa; Lub

(ii) nie stał się rezydentem tego państwa wyłącznie w celu świadczenia tych usług.

2.

a) Emerytury i inne podobne wynagrodzenia wypłacane przez jedno Umawiające się Państwo, niższą jednostkę administracyjną lub organ lokalny tego Państwa lub wypłacane z utworzonych przez nie funduszy osobie fizycznej za usługi świadczone na rzecz tego Państwa, jednostki administracyjnej lub władzy lokalnej, bez względu na 1, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie.

b) Jednakże takie emerytury i inne podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania i obywatelstwo tego Państwa.

3. Postanowienia artykułów 14, 15, 16 i 17 stosuje się do uposażeń, płac, emerytur i innych podobnych wynagrodzeń oraz wynagrodzeń za usługi świadczone w związku z działalnością przemysłową lub handlową prowadzoną przez Umawiające się Państwo lub podporządkowaną mu jednostkę administracyjną, lub organ lokalny tego państwa.

Artykuł 19 - STUDENCI

Świadczenia otrzymywane przez ucznia szkoły, uniwersytetu lub innej podobnej placówki oświatowej albo ucznia, który ma lub bezpośrednio przed przybyciem w jednym Umawiającym się Państwie miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i który ma miejsce zamieszkania w pierwszym wymienionym Państwie wyłącznie w celu w celu ich nauki lub nauki, nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, pod warunkiem że takie płatności pochodzą ze źródeł znajdujących się poza tym Państwem.

Artykuł 20 - INNE DOCHODY

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie mają swoje źródła, a nie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do dochodów innych niż dochody z majątku nieruchomego, o których mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca takie dochody, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającego się Państwa poprzez zakład, który się tam znajduje, i jeżeli prawo lub mienie, z którego dochód jest wypłacany, faktycznie dotyczy tego zakładu. W takim przypadku stosuje się przepisy art. 7.

Artykuł 21 - WYKLUCZENIE PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA

1. W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce podwójne opodatkowanie jest wyłączone w następujący sposób:

a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Czeskiej, Polska, z zastrzeżeniem postanowień liter b) ic) niniejszego ustępu, zwolni taki dochód z opodatkowania.

b) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce uzyskuje dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 może być opodatkowany w Republice Czeskiej, Polska zezwoli na obniżenie podatku od dochodu takiej osoby o kwotę równy podatkowi zapłaconemu w Czechach. Kwota, o którą obniża się podatek, nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed jego obniżeniem, która proporcjonalnie przypada na taki dochód uzyskany z Republiki Czeskiej.

c) Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Traktatu dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony od opodatkowania w Polsce, Polska może jednak przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby wziąć pod uwagę zwolnioną dochód.

2. Z zastrzeżeniem przepisów prawa Republiki Czeskiej dotyczących wyłączenia podwójnego opodatkowania, w przypadku rezydenta Republiki Czeskiej podwójne opodatkowanie zostanie wyłączone w następujący sposób:

a) Nakładając podatki na swoich rezydentów, Republika Czeska może włączyć do podstawy opodatkowania, od której te podatki są nakładane, część dochodu, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być również opodatkowany w Polsce, dopuszcza jednak kwotę podatek obliczony od tej podstawy pomniejszyć o kwotę równą podatkowi zapłaconemu w Polsce. Jednakże kwota, o którą podatek zostanie obniżony, nie przekroczy tej części podatku czeskiego obliczonego przed jego obniżeniem, która przypada proporcjonalnie na dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Polsce.

b) Jeżeli, zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Umowy, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Republice Czeskiej jest zwolniony z opodatkowania w Republice Czeskiej, Republika Czeska może mimo to przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałych dochodów takiej osoby , uwzględniać dochód zwolniony.

Artykuł 22 - ZAKAZ DYSKRYMINACJI

1. Obywatele jednego Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Państwa, którzy znajdują się, w szczególności w odniesieniu do miejsca zamieszkania, w tej samej sytuacji. Bez względu na postanowienia artykułu 1, niniejsze postanowienie stosuje się również do osób, które nie mają miejsca zamieszkania w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność.

3. O ile nie mają zastosowania postanowienia artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 7 lub artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne i inne wydatki płacone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie podlegają odliczeniu w celu ustalenia podlegających opodatkowaniu dochodów takiego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jak gdyby były one wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym wymienionym państwie.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał w całości lub w części, bezpośrednio lub pośrednio, jest własnością lub jest kontrolowany przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, nie mogą być w pierwszym wymienionym Państwie poddane żadnemu opodatkowaniu ani związanych z nimi zobowiązań, które są inne lub bardziej uciążliwe niż podatki i związane z nimi obowiązki, którym są lub mogą podlegać inne podobne przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa.

5. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych ulg, zniżek i obniżek podatków z tytułu statusu osobistego lub zobowiązań rodzinnych, jakich udziela swoim własnym rezydentom.

6. Postanowienia niniejszego artykułu, niezależnie od postanowień artykułu 2, mają zastosowanie do podatków wszelkiego rodzaju i nazw.

Artykuł 23 - ROZSTRZYGANIE SPRAW W POROZUMIENIU

1. Jeżeli ktoś uważa, że ​​środki podjęte przez jedno lub oba Umawiające się Państwa skutkują lub spowodują opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszego Traktatu, może ona, bez względu na środki zaradcze przewidziane w prawie wewnętrznym tych Państw członkowskich, przedstawi swoją sprawę właściwemu organowi Umawiającego się Państwa, w którym ma miejsce zamieszkania lub, jeżeli jej sprawa jest objęta zakresem artykułu 22 ust. 1. urzędu umawiającego się państwa, którego jest obywatelem. Sprawę należy wnieść w ciągu trzech lat od pierwszego zgłoszenia środka prowadzącego do opodatkowania niezgodnego z postanowieniami Traktatu.

2. Jeżeli właściwy organ uzna sprzeciw za uzasadniony i nie może znaleźć zadowalającego rozwiązania, spróbuje załatwić sprawę za obopólną zgodą z właściwym organem drugiego Umawiającego się Państwa w taki sposób, aby uniknąć opodatkowania stanowiącego niezgodnie z Traktatem. Osiągnięte porozumienie będzie realizowane niezależnie od terminów przewidzianych w krajowych przepisach prawnych umawiających się państw.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą starały się w drodze wzajemnego porozumienia rozstrzygać wszelkie trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub wykonaniu Traktatu. Mogą one również konsultować się ze sobą w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania w przypadkach nieprzewidzianych w Traktacie.

4. Właściwe organy Umawiających się Państw mogą nawiązywać bezpośrednie kontakty w celu osiągnięcia porozumienia w rozumieniu ustępów poprzednich.

Artykuł 24 - WYMIANA INFORMACJI

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniać informacje, które można uznać za istotne w związku z wykonywaniem postanowień niniejszego Traktatu lub w związku z wprowadzaniem w życie lub egzekwowaniem ustawodawstwa krajowego dotyczącego podatków wszelkiego rodzaju i ich przeznaczenia nałożonych w imieniu państw Umawiających się Państw lub ich niższych jednostek administracyjnych lub władz lokalnych, jeżeli opodatkowanie, które regulują, nie jest sprzeczne z Traktatem. Wymiana informacji nie jest ograniczona art. 1 i 2.

2. Wszelkie informacje otrzymane przez Umawiające się Państwo zgodnie z ustępem 1 będą utrzymywane w tajemnicy w taki sam sposób, jak informacje uzyskane zgodnie z prawem wewnętrznym tego Państwa i będą ujawniane jedynie osobom lub organom (w tym sądom i władzom administracyjnym) zaangażowanym w ocenę lub poboru podatków, o których mowa w ust. 1, poprzez egzekwowanie lub ściganie takich podatków, rozstrzyganie o środkach zaradczych w odniesieniu do takich podatków lub nadzorowanie powyższego. Te osoby lub władze będą wykorzystywać te informacje wyłącznie do tych celów. Mogą ujawnić te informacje w postępowaniu przed sądem publicznym lub w orzeczeniach sądowych.

3. Postanowień ustępów 1 i 2 nie należy w żadnym przypadku interpretować jako nakładających na umawiające się państwo obowiązek:

a) zastosować środki administracyjne, które naruszałyby przepisy prawne i praktykę administracyjną tego lub drugiego umawiającego się państwa;

b) udzielać informacji, których nie można uzyskać na podstawie przepisów prawa lub w ramach zwykłej procedury administracyjnej tego lub drugiego umawiającego się państwa;

c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę gospodarczą, gospodarczą, przemysłową, handlową lub zawodową albo praktykę gospodarczą, lub informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym.

4. Jeżeli jedno Umawiające się Państwo zażąda informacji zgodnie z niniejszym artykułem, drugie Umawiające się Państwo zastosuje swoje środki gromadzenia informacji w celu uzyskania żądanych informacji, nawet jeśli to drugie Państwo nie potrzebuje takich informacji dla własnych celów podatkowych. Zobowiązanie zawarte w poprzednim zdaniu podlega ograniczeniom określonym w ustępie 3, ale w żadnym przypadku ograniczenia te nie mogą być rozumiane jako zezwalające Umawiającemu się Państwu na odmowę udzielenia informacji wyłącznie na tej podstawie, że nie ma ono krajowego interesu w uzyskaniu takich informacji.

5. Postanowienia ustępu 3 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane jako zezwalające Umawiającemu się Państwu na odmowę udzielenia informacji wyłącznie z tego powodu, że informacje te znajdują się w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, powiernika lub osoby działającej w imieniu lub jako agenta lub ponieważ informacje dotyczą udziałów własnościowych danej osoby.

Artykuł 25 - CZŁONKOWIE MISJI DYPLOMATYCZNYCH I URZĘDÓW KONSULARNYCH

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie narusza przywilejów podatkowych członków misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych, które przysługują im na mocy ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub na mocy postanowień umów szczególnych.

Artykuł 26 - WEJŚCIE W ŻYCIE

1. Umawiające się Państwa powiadomią się wzajemnie drogą dyplomatyczną o spełnieniu procedur wymaganych przez ich krajowe przepisy prawne dla wejścia w życie niniejszej Umowy. Niniejsza Umowa wejdzie w życie z późniejszym z takich powiadomień, a jej postanowienia będą egzekwowane:

a) w Polsce:

(i) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, w dniu 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym Umowa wejdzie w życie;

(ii) w odniesieniu do innych podatków od dochodu, od dochodu otrzymanego za każdy rok podatkowy rozpoczynający się 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym Umowa wejdzie w życie;

b) w Republice Czeskiej:

(i) w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, w dniu 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym Umowa wejdzie w życie;

(ii) w odniesieniu do innych podatków od dochodu, od dochodu za każdy rok podatkowy rozpoczynający się 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym Umowa wejdzie w życie.

2. Tracą moc postanowienia Umowy między Rządem Republiki Czeskiej a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków dochodowych i majątkowych, podpisanej w Warszawie dnia 24 czerwca 1993 r. obowiązywać i przestają być realizowane w dniu zawarcia niniejszej umowy.

Artykuł 27 - ROZWIĄZANIE

Niniejsza Umowa pozostaje w mocy do czasu jej wypowiedzenia przez którekolwiek z Umawiających się Państw. Każde umawiające się państwo może wypowiedzieć traktat w drodze notyfikacji drogą dyplomatyczną, co najmniej na sześć miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego następującego po okresie pięciu lat od dnia wejścia w życie traktatu. W takim przypadku Umowa przestaje być realizowana:

a) w Polsce:

(i) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła, w dniu 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym doręczono zawiadomienie;

(ii) w odniesieniu do innych podatków od dochodu, od dochodu otrzymanego za każdy rok podatkowy rozpoczynający się 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym doręczono zawiadomienie;

b) w Republice Czeskiej:

(i) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła, w dniu 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym doręczono zawiadomienie;

(ii) w zakresie innych podatków od dochodu, od dochodu za każdy rok podatkowy rozpoczynający się 1 stycznia lub później w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym dokonano zawiadomienia.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.

Sporządzono w Warszawie dnia 13 września 2011 r. w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, czeskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są autentyczne. W przypadku jakichkolwiek różnic, tekst w języku angielskim będzie rozstrzygający.

Dla Republiki Czeskiej
Jana Sechtera
Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Republiki Czeskiej w Polsce

Za Rzeczpospolitą Polską
Macieja Grabowskiego
Wiceminister Finansów

Zamów kontakt